|
|
|
|
De tweede spelronde: De Valstoel
De 3 kandidaten zitten ieder in een zgn. valstoel vastgegespt. Na de uitleg van het spel worden de stoelen gelanceerd, d.w.z. ze gaan op een pilaar een heel eind omhoog en blijven hoog boven de studiovloer hangen. Peter Jan stelt een vraag waarop weer meerdere antwoorden mogelijk zijn. De kandidaten moeten om de beurt een antwoord geven. Geeft iemand een fout antwoord dan blijft diegene net zo lang aan de beurt tot hij een goed antwoord geeft.
De klok wordt ingesteld op een tijd tussen de 0 en 80 sec. en tikt terug. Als de klok op nul komt stort de stoel met de kandidaat die op dat moment aan de beurt is naar beneden.
De kandidaten krijgen deze klok niet te zien en weten dus niet of ze gevaar lopen, de kunst is om zo snel mogelijk een antwoord te geven.
De kandidaat die naar beneden valt gaat naar de Gevarenzone. Om hem voor het publiek nog wat duidelijker te profileren heeft iemand uit zijn omgeving een 'pleidooi' voor hem gehouden. Dit gaat in de vorm van 'De Klok', d.w.z. in de tijd dat die persoon praat zien we het gezicht als een klok ronddraaien. Staat het gezicht weer rechtop dan is de tijd voorbij.
Na 2 vragen staan weer 2 kandidaten in de Gevarenzone, waarvan er na de publieksstemming 1 wegvalt. De ander komt terug om het volgende spel te gaan spelen.
De derde spelronde: Het Electronisch Ganzenbord
Het spel wordt gespeeld op een ganzenbordachtig veld met 50 monitoren die van kleur kunnen veranderen. De ene kandidaat speelt met speelt rood, de ander met blauw. Peter Jan stelt een vraag en de kandidaten moeten om de beurt een antwoord geven. Elk goed antwoord levert een wit scherm op. Zodra een van de kandidaten een fout antwoord geeft of geen antwoord meer weet krijgen de veroverde schermen de kleur van de tegenstander.
Peter Jan stelt vragen tot het midden van het speelveld is bereikt. Dan wordt geteld hoeveel monitoren de kandidaten ieder hebben veroverd.
Vervolgens mag het publiek weer stemmen wie zij het liefst naar de finale zien gaan.
Deze stemmen worden opgeteld bij de veroverde monitoren, en de kandidaat met de hoogste score gaat naar de finale.
Voordat de uitslag van de publieksstemming bekend wordt gemaakt geeft Peter Jan een van de kandidaten die de confrontatie niet aandurft de gelegenheid om met 5.000 euro naar huis te gaan. Dat betekent dan wel dat zijn tegenstander naar de finale gaat, ongeacht de uitslag van de publieksstemming. Uiteraard is dit aanbod verleidelijk voor een kandidaat die het Electronisch Ganzenbord niet zo goed heeft gespeeld.
vervolg volgende bladzij
|
|
|
|