Iedereen in de studio speelt mee met de vraag: Doet-ie 't of doet-ie 't niet? De vraag wordt gesteld bij filmpjes of bij spellen die in de studio plaatsvinden. De deelnemers maken hun 'ja' of 'nee' kenbaar d.m.v. het opblazen van groene en paarse balonnen. De assistentes tellen en geven het resultaat door aan de computer. Uiteindelijk zijn er 2 ploegen die het beste hebben gespeeld, zij komen tegen elkaar uit in de halve finale, waarbij de kandidaten individueel het spel van de mystery guest spelen en samen met hun supporters een spektakelspel. Na een allesbeslissend filmpje mag de winnende ploeg het geldbedrag houden en de winnende kandidaat aan het rad draaien, waar 5 mooie prijzen te verdienen zijn.
Het nieuwe concept blijkt minder goed aan te slaan dan men had gehoopt. Daarom wordt besloten weer van concept te veranderen, maar nu dichter bij het oorspronkelijke programma te blijven. In plaats van 3 kandidatenkoppels wordt nu met 2 koppels gespeeld. Elk koppel mag 3 mensen meenemen. Deze hulptroepen kunnen voor hun kandidaten geld verdienen door mee te raden bij de filmpjes.
De tegenstanders mogen proberen de hulptroepen uit te schakelen door het leeftijdspel. Als zij de juiste leeftijd van een secondant raden (met een marge van 1 jaar) mag deze niet meer meedoen.
De filmpjes, spellen en mystery guest blijven succesnummers, en aan het eind wordt er aan het rad weer om geld gespeeld en niet om prijzen.
Deze formule blijkt veel beter aan te slaan en wordt ook in het jaar daarna gehandhaafd.
Hetzelfde format wordt in Hilversum voor Duitsland met een Duitse presentator en voor België met een Belgische presentator opgenomen.
Het concept met de 20 kandidaten wordt verkocht in Spanje en op de commerciële zender Tele5 uitgezonden als 'Si o No' met als presentator de stand-up comedian Angel Garó.
Al twee maal was er afscheid genomen van het programma, maar steeds kwam toch weer de vraag om nog een seizoen te draaien. In seizoen 1996/1997 valt echter definitief het doek voor Doet-ie 't of doet-ie 't niet.